Stormchase Achterhoek en Duitsland, mogelijk met "meso" (3 juli '10)
LET OP, het laden van deze pagina kan even duren! (weergave in Internet Explorer niet correct)

Route: Doetinchem - Zelhem - Zieuwent - Lievelde - Groenlo - Ellewick (DE) - Ahaus (DE) - Oldenzaal - Lochem - Doetinchem
Afstand: Ongeveer 220 kilometer van 16:00 tot 21:00 uur. Reisgenoten: Erwin Klein, Daisy Thus. Kaart met overzicht:



Ga naar de volledige kaart
Voorpret en weersituatie deze dag te Doetinchem
Achtergrond nacht van vrijdag op zaterdag:
Na de snoeihete hitte vrijdagmiddag bleef het vrijdagavond ook nog lange tijd tropisch warm en was afkoelen er echt niet bij. De temperatuur zat tijdens de waarneming van 20:00 uur nog op een hete 32 graden en wilde van daling verder niet veel weten. Daarbij verdween de zon langzaam in een nest van hogere bewolking boven het west land. Die bewolking was afkomstig van enkele buien gelegen boven Zeeland en de Noordzee. Deze buien zouden helaas niet in onze buurt komen en bleven boven de kuststreek. In de loop van de avond trokken de buien met lokaal matige regen en een paar klappen onweer richting de Wadden. In het oosten bleef het nog lang bakken. De temperatuur wist pas na 21:00 uur onder de 30 graden te komen en rond middernacht was het met een 23 graden nog steeds warm buiten de deur. Binnenshuis was het wat extremer, de temperatuur wilde maar niet van de 30 graden afkomen. De nacht was daardoor ook niet zo plezierig om slaap te kunnen vatten. In de nacht bleef het in de Achterhoek (en elders in het oosten) droog. Later op de nacht ontstonden er enkele kleine buien boven het westen met lokaal onweer, maar die kwamen helaas ook niet onze kant op. De nacht verliep meest helder met lokaal een paar wolkenvelden. Pas na 05:10 uur kwam de temperatuur onder de 20 graden terecht, met een minimum van 19,1 graad in de vroege morgen. Lang duurde de koelte (nou ja, zover je bij 19 graad van koelte kunt spreken) niet. Om klokslag negen uur in de ochtend werd de 25 graad alweer aangetipt. Daarbij was het in de ochtend zonnig met enkel wat hogere sluierbewolking en een licht melkwitte lucht. Later op de ochtend ontstonden er een paar vriendelijke stapelwolkjes. Boven Noordwest Frankrijk was in de nacht een flink onweerscomplex ontstaan (een MCS) welke langzaam noordwaarts trok richting Nederland. Aan het eind van de ochtend bereikte deze al oplossend de grens met Frankrijk en België, lokaal met een paar donderklappen. Hier was in de Achterhoek niet veel van te merken. De temperatuur wist net na de middag weer een tropische 30 graad te behalen. In de middag stond er wel een weersverandering op spel, maar wat hoe laat en of er iets zou gaan gebeuren was verre van duidelijk doordat het MCS een beetje roet in het eten gooide.
De zaterdagmiddag, voor de jacht:
In de middag bleef het nog lange tijd zonnig en vriendelijk zomerweer. De lucht werd wel steeds witter van kleur door het vocht en de hogere bewolking, maar daarnaast was er verder eigenlijk geen fatsoenlijk wolkje te vinden aan het zwerk. De temperatuur steeg dan ook snel richting de 32 graad. Ondanks het vriendelijke zomerweer in de Achterhoek was het omstreeks 13:00 uur wel flink gaan broeien boven de Ardennen, ten oost van het voormalige MCS complex. Daar groeiden enkele buien uit tot flinke paddenstoelen (mooi te zien op de satellietbeelden). Deze buien bevatten lokaal een flinke bak met water en onweer. Na 14:00 uur kwamen ook flinke buien tot ontwikkeling boven het Roergebied welke traag noordwaarts trokken. Halverwege de middag begon het ook in de Achterhoek plots te broeien in de lucht. Om 15:30 uur ontstond er plotseling een flinke bui uit het niets boven de omgeving van s-Heerenberg en Zeddam. Ook meer naar het westen en oosten begonnen stapelwolken in een hoog tempo de lucht in te klimmen. Met 10 minuten tijd was de bui al uitgegroeid tot een forse bui met een flinke bak water, net ten zuiden van Doetinchem. De eerste regendruppels daalden in Oost Doetinchem al neer. Zelf was ik op dat moment niet in Doetinchem maar in Drempt, en ook daar schoten de stapelwolken fors de lucht in met echte donderkoppen waarna de wolken al snel een donkere neerslagbasis begonnen te vertonen. Dit was voor mij het punt om erop uit te trekken om de buien te onderscheppen. De Jacht was gestart!
De Buien ter hoogte van Doetinchem, op het Weerstation:
Om 15:45 uur hing er een forse bui boven Doesburg en omgeving. Een forse bui die nog geen 10 minuten tijd nodig had om te groeien. Te Doetinchem begon het om 15:38 uur al wat te donderen. Terwijl het te Dichteren om 15:45 uur pas licht begon te regenen, stond het op de Vijverberg in oost Doetinchem flink te hozen aldus Frank de Groot. Om 16:00 uur kwam de bui boven de Vijverberg op zijn hoogtepunt met zware slagregens en windstoten. Ook te Dichteren viel het hoogtepunt van de bui omstreeks 16:05 uur met even een neerslagintensiteit van 116 mm/uur (ruim 3 mm in 5 minuten tijd). De plensbui hield kort aan en om 16:20 uur was het volgens de regenmeter weer droog. Zelf heb ik deze bui niet meegemaakt (gezien ik op weg was naar Zelhem), maar volgens getuigen zat er niet veel onweer op en donderde het soms even een paar keer. Opvallend was dat de bui een aardige luchtdrukneus met zich meebracht. De luchtdruk steeg binnen een paar minuten ruim 2 millibar (1014 naar 1016) en het kwam even tot een windvlaag van 40 km/h. Uiteindelijk werd er zo'n 5,6 millimeter in Dichteren uit de onweersbui opgevangen terwijl de Vijverberg aan een ruime 19 millimeter kwam. Een verschil van ruim 14 millimeter op een paar kilometer afstand. Bewijst het sterk lokale karakter van buien maar weer eens! Temperatuur dropte van een 21 graad naar een 22,6 graad om 16:30 uur. Na de bui steeg het kwik weer even naar een 24 graden om 19:00 uur. Op een paar buien na in de middag bleef het verder in Nederland vrij rustig wat zwaar weer betreft.
Radarbeelden, satelietbeelden en overig kaartmateriaal
Estofex level 1 voor vandaag:


Radarannimatie van de buien boven omgeving Doetinchem in Detail van 15:25 tot 17:05 uur
(het linker stipje is weerstation Dichteren, rechter stipje weerstation vijverberg):



Radarannimatie van de buien boven Nederland in Detail van 15:25 tot 17:05 uur


Radarannimatie van de buien boven het chase gebied in Detail van 15:25 tot 17:05 uur


Radarannimatie van de bui die wij volgden in Detail van 15:25 tot 17:05 uur


Sattelietannimatie van de buien boven de Benelux en Duitsland (09:00 tot 21:00 uur). Rechts een versnelde weergave.
(klik voor een vergroting van het beeld):

      

Bliksemdetectie 15:00 tot 17:00 uur (rood oudste ontladingen, geel de recentste):


Geregistreerde ontladingen over de gehele dag:


Satrep KNMI opname van 17:00 uur lokale tijd. Fronten en buiensystemen zijn duidelijk zichtbaar (klik voor vergroting):


MSG zichtbaar licht opname later op de avond (klik voor vergroting):


De neerslagsommen die zijn gevallen (van 10 tot 10 uur) gebaseerd op de radar (klik voor vergroting):


Eerste stop: Oost van Zieuwent.

Stop 1 van 16:23 tot 16:25 uur. Bijhorende radarplaatje en locatie (buienwolkje) links.

In de namiddag begon het dus uiteindelijk lekker te broeien in de Achterhoekse atmosfeer met buien dit ontstonden in het uiterste zuiden van de Achterhoek, rond de omgeving van s-Heerenberg en Zeddam. Deze buiten werden snel gevolgd door ontploffende wolken richting het westen en oosten. Het duurde niet lang of er kwamen meldingen van onweer binnen op de buien. Terwijl de eerste regen neerdaalde te Doetinchem bevondt ik mij nog in Drempt (nabij Doesburg). Toen daar plots wat dreigende wolken voor het huis langs kwamen steken, en er een donder kwam uit de richting van Doetinchem, was dat voor mij een teken om de spullen bijeen te rapen en op pad te gaan. De reis starte eventjes na 15:30 uur en ging richting Zelhem, alwaar ik Erwin op zou pikken. Tijdens de trip over de slakkerweggetjes naar Zelhem wist ik de buien nog even voor te blijven. Richting het zuiden waren een paar aparte neerslagkernen zichtbaar, met een wat flakke en wolkenbasis, hetgeen zag er allemaal niet echt fotogeniek uit. Eventjes voor 16:00 uur uiteindelijk gearriveerd in het Achterhoekse dorp Zelhem, in de inmiddels lichte neerdalende regen, met soms wat gerommel op afstand in het zuiden. Nadat Erwin was geinstaleerd in de auto richting het noorden gereden, naar het beruchte buurtschap Veldhoek (de plaats waar 2 jaar terug wat forse hagelstenen voor schade zorgden aan de auto). In Veldhoek aangekomen, de regen weer vooruit gereden, een plekje opgezocht in de natuur, met een redelijk uitzicht rondom om de boel even te observeren. Weinig fotogenieks. Wel was er een beste bak met water (neerslaggordijn) zichtbaar ten zuidwesten van ons die met rasse schreden naderbij kwam. Uiteindelijk na een heldere ontlading en een forse donderslag besloot ik maar door te rijden richting het oosten, in de hoop beter voor de buien uit te komen. Uiteindelijk via een rit over de vele landweggetjes van Bronckhorst en door het buurtschap Marienvelde uitgekomen in Zieuwent. De eerste serieuze stopplaats van de "tour de storm". De neerslag bleven we mooi voor, en wist ons deels te passeren in het westen. Ons oog viel op een opvallende wolkenbasis richting het zuiden die vrij woelig was. De aanwezige wind veroorzaakte verschillende wervelingen, soms wist het zelfs wat zand mee te nemen en wat verdorde bladeren. Opvallend was dat de wind te Zieuwent niet echt standvastig was. De ene keer was er een warme inflow merkbaar en zichtbaar uit het noorden, richting de bui, de andere keer blies een windvlaag weer net de andere richting op, naar het noorden met wat koelere lucht. Uiteindelijk trok het zaakje snel door, en werd onze koers hervat naar het oosten, richting de N18 (Lichtenvoorde).




Tweede stop: noord van Lievelde bij Erve Kots.

Stop 2 van 16:34 tot 16:40 uur. Bijhorende radarplaatje en locatie (buienwolkje) links.

De tocht ging door van Zieuwent naar Lichtenvoorde. Onderweg bleven we mooi de neerslag weer voor. Het zicht was helaas niet zodanig dat we ons goed op de buien konden focussen. Het was redelijk heiig in de lucht, waardoor het horizontale zicht toch wat werd bedwelmd. Ook de radar vertikte het even wat fatsoenlijke beelden te leveren. Op de weg naar Lichtenvoorde nog heel wat wind verschuivingen gezien. De ene keer stoof het blad van zuid naar noord over de weg, paar meter verderop ging het blad weer van noord naar oost over de weghelf heen. Toch wel een teken dat we op de goede weg bleken te zijn. Uiteindelijk besloten om maar weer een stopplaats te zoeken, gezien het allemaal toch niet echt duidelijk was. Op aanraden van Erwin de auto voorbij het dorp Lievelde in de berm geprakt, voorbij Erve Kots. Daar aangekomen om 16:34 uur was het droog en zag het er allemaal niet echt hoopvol meer uit. Bij Lievelde leek het erop dat we de buien kwijt waren geraakd en leek het allemaal een ongeregeld zooitje te zijn in de lucht, zonder echte opvallende structuren zonder echt onweer. Het rommelde enkel maar een paar keer op verre afstand. Op basis van oude radarbeelden (beelden wilden niet vernieuwt worden op de telefoon) besloten we toch om door te trekken naar het noorden richting Groenlo. Voordat we in de auto waren gestapt begon het licht te regenen, maar na een paar druppels hield dit ook weer op. Na het schieten van nog een paar laatste plaatjes werd de weg hervat over de plattelandwegen naar het noorden. Onderweg gebeurde er vervolgens iets waar we totaal niet op gerekend hadden en toch wel door verrast werden. Aangekomen bij de provinciale weg ter hoogte van Groenlo (om excact 16:44 uur) begonnen er plots uit het niets flinke hagelstenen uit de lucht neer te dalen, zonder enige voor waarschuwing! Omdat ze al fors van formaat waren (groter dan 1 cm), besloot ik me snel uit de voeten te maken richting het oosten, waar al snel een flink vlak en platform in de lucht begon te ontstaan met neerslag vrije basis. De vermoedelijke inflowzone van de bui, gelegen aan de zuidoostzijde van de hagelkern waar wij west van Groenlo terrecht kwamen.













Derde stop: net voorbij Groenlo.
Stop 3 van 16:47 tot 16:50 uur. Bijhorende radarplaatje en locatie (buienwolkje) links.

Nadat we eenmaal Groenlo door waren gevlogen naar het oosten, reden we de hagelkern gelukkig weer uit. Achter ons was deze alleen nog zichtbaar als een wit gordijn waarachter bomen en dergelijke voor het zicht verdwenen. Hetgeen ontstond toch allemaal erg snel en geheel onverwachts. Uiteindelijk op een wat veiligere plaats voorbij Groenlo de auto stil gezet om de boel te kunnen observeren. De radarbeelden weigenden nog steeds dienst, dus daar hadden we niet al te veel aan.De neerslagvrije zone begon voor ons, richting het zuidoosten tot oosten begon mooi ovaal te worden aan de lucht en stak beduidend laag onder de wolkenzone uit. Wij bevonden ons op het moment in de warme lucht. Lang konden we echter niet kijken naar het "space ship" (daar leek het wel iets op) nabij Groenlo, want de neerslagzone naderde ons snel van achteren terwijl de inflow basis van de bui doortrok naar het noordoosten. Op een gegeven moment begonnen de eerste hagelstenen ons weer in te halen (op enkele foto's zelfs te zien als witte streep) en maakten we ons weer uit de voeten. De vlucht kon weer worden hervat, onze positie was nog niet goed ten opzichte van de bui. Voor een veiligere onderschepping hadden we meer oostelijk moeten zitten, oost van het "space ship". Dat bleek allemaal niet echt haalbaar achteraf. Terwijl de vlucht weer werd hervat wist de hagel toch even redelijk in te zetten terwijl we de landweggetjes zo veilig mogelijk over reden naar het noordoosten. Uiteindelijk bleven we ter hoogte van het natuurgebied Leemputten/Zwillbrock de neerslagzone weer even voor en werd het droog. Tijd voor een volgende, zeer snelle en korte stop.

Panorama 1 (vertekend beeld): Klik op de afbeelding voor een grotere weergave! Top van de foto laat de lucht zien richting het zenit (vrijwel recht boven):


Panorama 2: Zonder vertekend beeld (juiste schaal). Top van de foto laat de lucht zien richting het zenit (vrijwel recht boven):











Vierde stop: Tussen Groenlo en Duitsland (bij Zwolle).
Stop 4 van 16:55 tot 16:57 uur. Bijhorende radarplaatje en locatie (buienwolkje) links.

Op de volgende locatie, toen we eenmaal weer de hagel uit waren gevlucht konden we even een snelle blik werpen op ons "space ship" ten zuidoosten. Prachtig gezicht om het indrukwekkende gevaarte te aanschouwen. Het is helaas onduidelijk gebleven of er ook enige lichte rotatie in heeft gezeten. Hiervoor waren onze stops steeds te kort. Ook nu konden we weer niet lang blijven staan kijken. Aan onze achterzijde, in het zuidwesten, kwam een vrij witte neerslagmuur opzetten met en kroop met rasse schreden dichterbij. Bomen werden daar steeds minder zichtbaar. En voordat we het wisten begon de hagel weer te vallen en zette de lichte te regen in. De neerslagkern (outflow) begon ons weer in te halen. En dus, na een paar laatste foto's genomen te hebben, snel de auto in. Voorbij Zwillbrock (17:00 uur) reden we de Nederlands/Duitse grens over met hagelstenen die op de auto neerdaalden van zo'n 1 tot 2 cm grote. Mensen bij een café waren het gebeuren druk aan het filmen toen wij als een speer passeerden. Tijd voor een stop was er niet, gezien ik geen zin had aan hagelschade. Ik was eigenlijk opzoek naar een overkapping als een tankstation, maar als je er een zoekt, vind je ze nooit. Uiteindelijk reden we toch de weer voorste begrenzing van de neerslag uit. Terwijl we langs Zwillbrock reden zagen we plotselijk een scherpe en behoorlijke funnel voor ons in het zuidoosten. Deze was echter te kort zichbaar, en bedierven een aantal bomen ons zicht erop. Eenmaal deze bomen gepaseerd te zijn was de funnel helaas alweer verdwenen.

Panorama 3: Klik op de afbeelding voor een grotere weergave! Top van de foto laat de lucht zien richting het zenit (vrijwel recht boven):














Vijfde stop: Voorbij Zwillbrock Duitsland.
Stop 5 van 17:04 tot 17:07 uur. Bijhorende radarplaatje en locatie (buienwolkje) links.

Na het zien van de funnel, die ons aan het zicht werd ontrokken door bomen, snel en stop plek opgezocht aan een van de vele lokale landweggetjes die Duitsland telt. De lucht was op dat moment flink in beroering. Funnels waren op het moment van stoppen niet zichtbaar. Na een paar foto's gemaakt te hebben viel mij plotseling een snel roterende slurf op vrij hoog boven ons, iets richting het zuiden van het zenit. Een kleinere funnel had zich daar razendsnel, net buiten ons oog gevormd. Een lange levensduur had deze ook niet en loste ook vrij snel weer op. Het was ondanks dat wel prachting om de vrij snelle rotatie te zien en de condensering van vocht in de lucht wat uiteindelijk de funnel zichtbaar maakte. Toch vreemd hoe je kunt genieten van zoiets. Hetgeen werd vooral in het laatste stadium vastgelegd op foto en film terwijl horzels ons compleet lek dreigden te prikken. Uiteindelijk moesten we opnieuw op de vlucht voor de horzels en de naderende witte neerslagmuur in het zuidwesten. Er was geen tijd om te proberen nieuwe radarbeelden op de mobiel binnen te halen. Dus op de goede gok maar richting het noordoosten gereden, uiteindelijk met een toch te noordelijke toer over de Duitse (maar brede) landwegen. De neerslag wist ons helaas daardoor toch wat te goed in te halen, en al snel begon het aardig te hagelen en te regenen. Hierdoor werd ik gedwongen tot een noodstop, om de neerslagkern te kunnen laten passeren.















Zesde stop: Croswick Duitsland.

Stop 6 van 17:13 tot 17:18 uur. Bijhorende radarplaatje en locatie (buienwolkje) links.

Uiteindelijk weg uit Zwillbrock wisten we de witte muur van neerslag niet meer voor te blijven. Deze haalde ons nu dramatisch snel in met forse regenval en daartussen hagel (nouja, we reden eigenlijk te noord, dus deels mijn schuld). Uiteindelijk de auto stil gezet langs de kant van de weg onder een paar forse en dik bebladerde Eiken. Zo kon ons het meeste aan hagel (in)slag op de auto bespaard blijven. Wel vloog er wat blad in het rondte en regende het stevig. Onweer was maar sporadisch en windstoten kwamen niet voor. Na het ergste gehad te hebben verder gereden richting het noordoosten. Tijdens de rit werd de neerslag weer snel minder en deels inhalende aan de zuidoostzijde van de bui. Ons "space ship" waren we door de regen en hagel even uit het oog verloren. Maar daar kwam toch snel verandering in.








Zevende stop: oost van Lünten.
Stop 7 van 17:24 tot 17:28 uur. Bijhorende radarplaatje en locatie (buienwolkje) links.

Na een schampschot van de neerslagkern gehad te hebben ter hoogte van Croswick kwamen we richting het noordoosten ons "space ship" toch weer tegen, na deze even een tijdje uit het oog verloren te zijn. Het was nog steeds een indrukwekkend geheel, maar ook stilaan oplossende. Nabij het Duitse Lünten kregen we even de gelegenheid om een poosje het schouwspel te bewonderen. Aan de rechterzijde wist zelfs op een gegeven moment neerslag te ontsnappen, zichtbaar aan wat mooie donkere neerslagbanden. In het noordwesten was de neerslagkern van de bui zichtbaar als een witgrijze muur (mooi zichtbaar op de panorama foto hieronder). Deze kwam uiteindelijk wat dichterbij, maar wist ons net niet te bereiken en schampte. Voor die tijd waren we echter ook al vertrokken, richting het zuidoosten omdat de bui zich vrij snel van ons begon te verwijderen.






Panorama 4: Klik op de afbeelding voor een grotere weergave! Top van de foto laat de lucht zien richting het zenit (vrijwel recht boven):




















Achtste stop: Ottenstein.
Stop 8 van 17:31 tot 17:44 uur. Bijhorende radarplaatje en locatie (buienwolkje) links.

Doordat we naar het zuidoosten reden kon de neerslagkern ons niet meer bereiken en trok de bui oplossende door naar het noordoosten, om uiteindelijk uit te blussen en deels opgenomen te worden in het buiensysteem dat zich in de afgelopen uren flink had ontwikkeld iets verder boven Duitsland (goed te zien op de radar- en satelietbeelden die boven aan deze pagina zijn geplaatst). Bij het Duitse Ottenstein konen we nog wat fraaie wolkenluchten bezichtigen terwijl het ten zuidoosten van ons steeds donkerder begon te kleuren. Een kijkje op de inmiddels weer werkende radar leerde ons dat er forse buien boven Duitsland hingen, die even ten oost van ons zouden passeren. Na wat weerlichten gezien te hebben en gerommel gehoord te hebben met zijn allen besloten om richting het oosten te rijden, om aan de flank mee te kijken, in de hoop dat het nog wat moois zou opleveren. De bui van boven de Achterhoek was inmiddels aardig ingezakt en vrij snel oplossende. Uiteindelijk zou het laatste restant nog net opgeslokt worden (buiten ons oog) in het MCS complex boven west Duitsland.



Panorama 5: Klik op de afbeelding voor een grotere weergave! Top van de foto laat de lucht zien richting het zenit (vrijwel recht boven):











Negenste stop: West van Ahaus
Stop 9 van 17:51 tot 18:08 uur. Bijhorende radarplaatje en locatie (buienwolkje) links.

Richting het oosten, bij Ahaus dropten we vervolgens de auto maar in de berm, even voorbij een rotonde. De wegen waren in Duitsland erg leeg en zo kon overal goed doorgereden worden, zonder gehinderd te worden door het overige wegverkeer. Eigenlijk waren de wegen wat te leeg, maar dat realiseerden we op dat moment nog niet. De reden van ons bezoekje aan de bermen van Ahaus was dat er een shelfcloud zichtbaar begon te worden in het oosten. Deze was vrij imposant om te zien, ondanks de licht heiige atmosfeer en de donkerte die begon te overheersen. De wind wist zich een paar maal om te slaan, wat goed zichtbaar was aan de aanwezige windmolens. Uit de richting van de bui was het een aantal malen opvallend helderblauw aan het weerlichten, soms redelijk fel en een aantal maal dichtbij met wat hard geroffel in de lucht. De shelfcloud wist uiteindelijk snel te naderen, en trok voor een deel ten noordoosten van ons langs. Heel opvallend was de kleur achter de shelfcloud, deze was bruin tot groen en begon later een steeds blauw groenigere kleur aan te nemen. Uiteindelijk passeerde deze met wat vlagen wind en werd het opvallend duister aan de onderzijde. Uiteindelijk moesten we er ook aan geloven, de regende zette in. De wegen waren bij het wegrijden niet zo leeg meer als voorheen. Na circa 18:00 uur was er een geweld van getoeter en gejuig los gebroken en reden er tientallen voertuigen over de wegen heen. Blijkbaar was er voetbal (WK, laatste fase) waardoor de wegen zo leeg waren, en waarom er uiteindelijk uitbundig werd feest gevierd. In Ahaus zelf erg veel auto, fiets en voetverkeer op de wegen. Dit terwijl het aarde donker was geworden en de regen met bakken tegelijk uit de hemel storte. Ondanks de felle regen, bleven de Duitsers uitbundig feest vieren. Uiteindelijk veilig Ahaus weten te verlaten als Nederlander zijnde.

Panorama 6: Klik op de afbeelding voor een grotere weergave! Top van de foto laat de lucht zien richting het zenit (vrijwel recht boven):
























Panorama 7: Klik op de afbeelding voor een grotere weergave! Top van de foto laat de lucht zien richting het zenit (vrijwel recht boven):














Tiende stop: Lochem (en de rit van Ahaus naar Lochem)
Stop 10 van 20:15 uur. Radarplaatje is van 18:35 uur boven de A31 in Duitsland.

Nadat we Ahaus in de stromende regen hadden verlaten, werd de rit hervat naar het oosten, recht de buien in. Regen is niet echt geweldig, maar we hoopten nog wat mooi onweer mee te maken, in de hoop geen hagel tegen te komen. Hagel kwamen we uiteindelijk gelukkig ook niet tegen, wel vele tientallen liters water die gedropt werden uit de verscholen buien binnen het complex. Al snel zijn we de A31 (18:20 - 18:33 uur) op gedraaid, richting het noorden. In de hoop toch nog voor de regen uit te komen, om vervolgens de bui opnieuw op te pikken. Dit ging echter niet lukken! Na even op de A31 gereden te hebben vloog het water ons opnieuw langs de oren. Op een paar momenten regende het zo hevig dat de ruitenwissers het amper aan konden, en dat echt rijden er niet meer bij was. Er ontstond toch een behoorlijke laag water op het wegdek met flinke aquaplaning. Toen het even minder regende nog wat fraaie duistere luchten kunnen bezichtigen riching het oosten, soms erg blauw licht uitstralende. Er zat ook redelijk wat verscholen onweer op, maar meer dan enkel fel weerlichten was niet zichtbaar door de vele neerslag. Eveneens kwamen we nog een indrukwekkend dicht neerslagscherm tegen, waar we uiteindelijk op de A31 toch doorheen moeten. Op dat moment de snelweg maar af gedraaid terwijl het water als een beek over de weg stroomde. Even een stopplaats gezocht en hetgeen bekeken, maar zichtbare ontladingen bleven weg, en het zag er niet naar uit dat er nog wat moois zichtbaar zou worden. Dus de rit naar het noordwesten hervat, richting Bad Bentheim. In Bad Bentheim kwamen we het complex weer uit en was het droog (18:44 uur). Veel bijzonders was er niet zichtbaar, en dus via Hengelo en Enschede richting de Achterhoek vertrokken. Boven Nederland waren de luchten niet veel soeps meer, en buien kwamen amper voor. Wel toonde het wolkendek ter hoogte van Lochem wat mooie structuren die nog even werden vastgelegd. Uiteindelijk koers hervat naar Zelhem en Doetinchem waar de jacht eindigde.













Onderstaand nog een HD Video, beelden gemaakt door Erwin Klein.
Het complete verslag van Erwin Klein is hier te bezichtigen.




Tot slot nog wat fotobeelden van Daisy Thus: